Kazimierz Odnowiciel (żył: 1016-1058 panował: 1034-1058)
Homo litteratus, Król wykształcony
Syn Mieszka II i Rychezy. Przejął władzę po śmierci ojca w 1034 r. Zmuszony do wyjazdu uciekł na Węgry, gdzie go uwięziono. W 1038 r. opuścił Węgry i wyjechał do Niemiec, do matki. Z pomocą Niemiec odzyskał tron polski. Istnieje legenda, która głosi, że Kazimierz, który złożył w młodym wieku śluby zakonne, został z nich zwolniony przez Papieża, na prośbę Polaków (Kazimierz był jedynym przedstawicielem dynastii), lecz pod warunkiem płacenia Papieżowi świętopietrza, wydłużenia czasu trwania wielkiego postu i strzyżenia włosów na krótko.
Kazimierz Odnowiciel przeniósł ośrodek władzy państwa po zniszczeniu Gniezna do Krakowa (1039).
Żoną Kazimierza odnowiciela została Dobroniega, siostra władcy Rusi, Jarosława Mądrego. Ślub ten ugruntował sojusz między Polską i Rusią (1040-1041).
Z tego związku narodzili się Bolesław II Śmiały i Władysław I Herman.
 Zamki z tym hasłem

Brzeg
Tyniec