Syn Bolesława Chrobrego i Emnildy. Kolejny, po B.Ch., król polski, koronowany tak jak ojciec w 1025 roku, po jego ¶mierci. Przez wieki był oceniany jako władca, który doprowadził Polskę do katastrofy. Dzi¶ rozważa się pogl±d, że Mieszko zapłacił rachunek za wielki rozmach polityki ojca. Polska była osłabiona przez wieloletnie wojny, wyczerpana wielkimi inwestycjami obronnymi, prowadzonymi już od czasów Mieszka I, budow± kosztownych ko¶ciołow i reprezentacyjnych budowli.

Mieszko II nie był pierworodnym synem B.Ch., ale od najmłodszych lat był przygotowywany do objęcia tronu po ojcu. Jego koronacja w 1025r. wywołała niezadowolenie cesarza Konrada II. W 1031 r. ruszył z wojskiem na Polskę. Ze wschodu zaatakował Polskę sprzymierzony z Niemcami Jarosław M±dry, a wewn±trz kraju wyst±pili przeciw niemu przyrodni bracia, Bezprym i Otton. Uciekł do Czech, gdzie został uwięziony i wykastrowany. Rz±dy w kraju obj±ł Bezprym, który zrezygnował z tronu królewskiego i odesłał cesarzowi koronę, za po¶rednictwem żony Mieszka II Rychezy. Mieszko II wrócił do kraju przed upływem jednego roku po ¶mierci Bezpryma.

Mieszko II Lambert po¶lubił Rychezę w 1013 r. Jego żona była siostrzenic± cesarza Ottona III. Z tego zwi±zku narodził się Kazimierz w przyszło¶ci Odnowiciel.